روحِ سیالِ رؤیا
روحِ سیالِ رؤیا
به هالهی جان نماید نجوا
پژواکی وزان به امواجِ دل
پرنیانِ آرزوها، رهسپریِ قلب راست حاصل
کیست این کورسوی بوسهزن بر احساس؟
عشوهی فسونگرِ خیال را دار پاس
پَرتُوان مسحورند به شیرین رقصِ کیهانی
ابر و نسیم مراوده دارند، به پیوندی کبریایی.
+ نوشته شده در جمعه پنجم آبان ۱۴۰۲ ساعت 23:48 توسط پویا میر
|