آغوشت را گشاده دار، خرم‌آباد زیبا

به دوران، سربلند مانده‌ای و مانا

خاک نابت، به اصالت، ندارد همتا

گل‌بوته‌هایت، به نجابت و مهر، تراوا

رَهِ راستی پویند فرزندان و سیرت والا

رادْ‌خصالانی به ترنم شأن، شکوفا

این دیار، تاریخش، به مردانگی بودست هویدا

واحه‌ای خرم و، در بوسه‌ی فروزش، رها.