بر آفاق ایران‌زمین، روحِ نوروز بَر‌دمید

هنگامه‌ی فروردین، سرسبزی را داد نوید

ایل میر را خواهانم به نام‌آوریِ دیار

که فرزندانش، از ذاتِ گُل، دارند تبار

همه کردار‌شان به شکوفایی و طراوت

گلبرگ‌های وجود‌شان روحِ خصلت

به هر جا میری حاضر است

عِطرش بزرگواری، منش، مؤانست

به پاکی و خصلت ندارند هماورد

گوهرِ ضمیر‌شان تابناک است، چو رعد

بیایید فرزندان میر، باشیم به مهر

بذر نیکی بکاریم، در گردش سپهر

والامنشی را وِردِ سپیده‌دَم سازیم

خِرمنِ ارزندگیِ تبار به بار آریم

سال نو‌ تان همدم بهروزی

باشید به مهربانی، بزرگ‌طبعی، خِرَد‌ورزی

همه روزگار‌تان نوزایش باشد و نوروز

هستی‌تان تابناک باشد، والا‌منش، پُر‌فروز.