در جمعِ فرهیختگان

روحت فروزان گشت

نجوای کلامت برخاست

از لا‌به‌لای صفحات کتاب

تو بودی و بَزمی گرم

دمدمه‌ای از نجوای ادبیات

آری

این کلام است

روح پویای بشر

آبستن به زیبایی‌های دیرین

گام بُگشا در این وادی

که هر کس خلعتش دهند

نامش به نیک

تا به عالَم بَرَند.