دِ اَفتاو‌نِشی پیچِس پِریسکِه بالِ ستاره

آسِمون میرزا‌مَمِد، سیاه‌پوش؛ وِ شُوْ‌خینْ ایوارِه

بال گُشنی وِ مالگِه دِرین سپهدار

هوشنگ، هَمونْ بزرگ‌مَنِشیش، پُر‌بار

حُونِمونْ سردار، بْی وِ بِنشینْ صُویقِه غم

تِفنگْ‌چی روزگار، دِ کِردارِش، نارِه رحم

شاید دلتنگ بی، سْی کِلُومِه شیرینِ گَپُو

عِلَمِ نامِ نیک، چی اَفتاوی، وِ شُو

تُرکِس وِ دُوار‌گَه اَرزنده‌گانِ ایلِ میر

هُونُو که دِ اصالت، دیاری بْین و تیر

طُورِ سیرَتِش، چْی مَهتاو، چَش‌گیر

کُر پیایی بْی ریشه‌دار، دلیر

شمعِ احوال‌مُو کور بی، وِ هِجرانِش

مادَرِ فِلَک، گِمُو نَکِنِم بَزائِه مِثالِش.