بانو قدم‌خیر، فرزند کدخدا قندی

ایل قلاوند را، مایه‌ی سربلندی

گهوارِ لرستان، زاینده‌ی اختران تابان

بزرگ‌مردان، شیر‌زنان، دلیران، رادان

همه شکوفه‌ی اصالت و پایمردی

زبانه کشد آفتاب‌شان در سرای اصیل‌زادگی

بابا‌خان، برادرش و؛ محمد‌علی، کوهِ مردانگی

این دیار، تابناک بودست به بوته‌های ارزندگی

در جای‌جای این خاک

گام‌گاهِ انسانی نیک‌نهاد و پاک

این نسیم دلتنگ است بهر صفای قهقهه‌شان

بر لوحِ لر گشته‌اند ناموَر، جاودان

گلزارِ این برزن، ملبس به شکوفه‌ی بارقه

هر کدام خورشیدی رخشان در افق‌گاهِ طایفه

پایدار باد سیرتِ فرخنده‌ی لر

که در کردار‌شان، روحِ نجابت نمودست تَبَلوُر.