سال نو ميلادي

سال نو ميلادي آمد و عالم چو عروس بخت، سفيد پوش
هنگامه ي رقصيدن آمد بر بلنداي بيداري و ز نفير نسيم برآمد خروش
عاشقانه ي برف و بادِ وزان ز جانب ابرِ ساقدوش
مِه و جنبندگان نوراني در كارند تا رخنمايي نوزايش را بينيم در سرسپردگي سيمين پيكر سروش
نجوايي آيدم ز كورسوي هشياري كه در رهسپري فروزش بكوش
بگذار آتيش به جان باشي به هنگامه ي تقدير تا ثبات قدم گرددت توش
به هُراي عياري همدم شو و باده ي شب زنده داري طوفان را نوش
با بيدار دلانِ موج سپر دمخور شو و با هماوردانِ دهر جوش.

 

شُو سال نو (ميلادي)

شُو سالِ نو اُوما دِ آيينِ مسيحيت
همه وِلات شُو خير بارِس و بِِركَت
شادِموني گِرِت پا و برف و چِكِر سخاوت
خيابوناشُو پِريسكِه نير بي و دِرينِ محبت
هُومسا، هُومسان گِرِت دِ بَغِل و پير و كوچك غم دِ يادشُو رَت
دَس دِ مِل يَك كِردن و تِشني يَكِن بوسنين وِ لُو مهربانيت
بِلي وِ هُمنِشيني بايي و هُم كُري و نجابت
خِوِر دِ يك داشتويي و آرِمُون تُو بوئِه انسانيت
دَس بِيي وِ دَس يَك و بَوازي وِ دِهُل آدميت
سازِنِه تُو بِه اميد با تا بِسي دِ وِر طوفانِ ناملايمت
دوپا و شُون شكي رِي وا نِها بِيي اصالت
سه پا و سِمان بِلي سي سِراپَرده بُزِرگي و پاكيِ طينت
سال نو تُو مارِك و اميد كه دنيا تو با وِرشَنِن موفقيت
ميلادِ مسيح، مولودِ برگزيده يِ كِه جِهُوني وِش دارِه ارادت.